اگر دریایی نیستیم،
کاغذی هم نباشیم.
گاهی، لااقل گاهی،
بزنیم دل را به باران.
اگر نیستیم مرغ طوفان،
نباشیم مثل مرغ قفسی
مقیم دائم کنج زندان.
پر بگیریم گاهی
از روزنهها و شکافها
به سوی افقهای بیکران،
بسپاریم دل را
به قطرههای پرطنین باران
و ابرهای سنگین باردار
از حادثههای خوب و ناگوار.
اگر دریایی نیستیم،
کاغذی هم نباشیم.
گاهی بزنیم دل را
به باران.
سراینده: تالین ساهاکیان